ΕΟΚΑ ΞΑΝΑ ΣΤΙΣ ΚΥΠΡΟΥ ΤΑ ΒΟΥΝΑ

1 Απριλίου 1955

59 χρόνια πέρασαν απο την τότε ιστορική επανάσταση των ΕΛΛΗΝΩΝ της Κύπρου ενάντια στους αγγλους αποικιοκράτες. Μια επανάσταση την οποία ξεκινούσε η ΕΟΚΑ μια "μικρή" σε πληθυσμό οργάνωση ενάντια σε ολόκληρη την βρετανικη αυτοκρατορία.Εκατοντάδες Ελληνοκύπριοι, μικροί και μεγάλοι, γυναίκες και παιδιά έδωσαν την δική τους μάχη με τον εχθρό, είτε στους δρόμους είτε στα βουνά για την πολυπόθητη ΕΝΩΣΙ με την μητέρα πατρίδα.

Οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ έδωσαν τον εξής όρκο προτού ενταχθούν στην οργάνωση

«Ορκίζομαι εις το όνομα της Αγίας Τριάδος ότι:

1. Θα αγωνισθώ με όλας μου τας δυνάμεις δια την απελευθέρωσιν της Κύπρου από τον Αγγλικόν ζυγόν, θυσιάζων και αυτήν την ζωήν μου.

2. Δεν θα εγκαταλείψω τον αγώνα υπό οιονδήποτε πρόσχημα παρά μόνον όταν διαταχθώ υπό του Αρχηγού της Οργανώσεως και αφού εκπληρωθή ο σκοπός του αγώνος.

3· Θα πειθαρχήσω απολύτως εις τας διαταγάς του Αρχηγού της Οργανώσεως και μόνον τούτου.

4. Συλλαμβανόμενος θα τηρήσω απόλυτον εχεμύθειαν τόσον επί των μυστικών της Οργανώσεως όσον και επί των ονομάτων των συμμαχητών μου, έστω και εάν βασανισθώ δια να ομολογήσω.

5. Δεν θα ανακοινώ εις ουδένα διαταγήν της Οργανώσεως ή μυστικόν το οποίον περιήλθεν εις γνώσιν μου παρά μόνον εις εκείνους δι' ους έχω εξουσιοδότησιν υπό του Αρχηγού της Οργανώσεως.

6. Τας πράξεις μου θα κατευθύνη μόνον το συμφέρον του αγώνος και θα είναι απηλλαγμέναι πάσης ιδιοτέλειας ή κομματικού συμφέροντος.

7. Εάν παραβώ τον όρκον μου θα είμαι ΑΤΙΜΟΣ και άξιος πάσης ηρωρίας»

Με τον πιο πάνω όρκο δεσμευμένοι οι αγωνιστές είχαν ακμαίο και σταθερό φρόνημα σ' όλη τη διάρκεια του Αγώνα. Δεν λύγιζαν στις απειλές του δυνάστη, στις Βαριές ποινές των δικαστηρίων, στα απάνθρωπα Βασανιστήρια. Ούτε και η καταδίκη τους στον δι' απαγχονισμού θάνατο μπόρεσε να κάμψει το φρόνημα τους, γιατί πίστευαν στο θεό και στην Ελλάδα.

1η Απριλίου λοιπόν και με την προσταγή του Γεώργιου Γρίβα Διγενή, ο αγώνας ξεκινά.

Εκρήξεις παντού, εκατοντάδες νεκροί και πρώτος ο Μόδεστος Παντελή. Πρώτος καταζητούμενος ο Στρατηγός Γρηγόρης Αυξεντίου, καθώς ακολούθησαν και πολλές συλλήψεις άλλων αγωνιστών.

Απο τον Γρίβα Διγενή δόθηκε και το πρώτο φυλλάδιο της ΕΟΚΑ το οποίο έγραφε:

«Με την βοήθειαν του Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου του Ελληνισμού και με την Βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα δια την αποτίναξιν του Αγγλικού ζυγού, με σύνθημα εκείνο το οποίον μας κατέλιπαν οι προγονοί μας ως ιεράν παρακαταθήκην: "Η τάν ή επί τας". Αδελφοί Κύπριοι, από τα Βάθη των αιώνων μας ατενίζουν όλοι εκείνοι οι οποίοι ελάμπρυναν την Ελληνικήν Ιστορίαν, δια να διατηρήσουν την ελευθερίαν των: οι Μαραθωνομάχοι, οι Σαλαμινομάχοι, οι Τριακόσιοι του Λεωνίδα και οι νεώτεροι του Αλβανικού έπους. Μας ατενίζουν οι αγωνισταί του 1821, οι οποίοι και μας εδίδαξαν ότι η απελευθέρωσις από τον ζυγόν δυνάοτου αποκτάται πάντοτε με το αίμα. Μας ατενίζει ακόμη ούμηας ο Ελληνισμός, ο οποίος και μας παρακολουθεί με αγωνίαν, αλλά και με εθνικήν υπερηφάνειαν. Ας απαντήσωμεν με έργα, ότι θα γίνωμεν "πολλώ κάρρονες" τούτων. Είναι καιρός να δείξωμεν εις τον κόσμον, ότι εάν η διεθνής διπλωματία είναι άδικος και εν πολλοίς άνανδρος, η Κυπριακή ψυχή είναι γενναία. Εάν οι δυνάσται μας δεν θέλουν να αποδώσουν την λευτεριά μας, μπορούμε να την διεκδικήσωμεν με τα ίδια μας τα χέρια και με το αίμα μας. Ας δείξωμεν εις τον κόσμον ακόμη μίαν φοράν ότι και του "σημερινού Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει". Ο αγών θα είναι σκληρός. Ο δυνάστης διαθέτει τα μέσα και τον αριθμόν. Ημείς διαθέτομεν την ψυχήν, έχομεν και το δίκαιον με το μέρος μας.

Διεθνείς διπλωμάται, ατενίσατε το έργον σας. Είναι αίσχος εν εικοστώ αιώνι, οι λαοί να χύνουν το αίμα των δια να αποκτήσουν την λευτεριά των, το θείον αυτό δώρον, για το οποίον και εμείς επολεμήσαμεν παρά το πλευρόν των λαών σας, και για το οποίον σεις τουλάχιστον διατείνεσθε ότι επολεμήσατε εναντίον του ναζισμού και του φασισμού. Έλληνες, όπου και αν ευρίσκεσθε, ακούσατε την φωνήν μας: Εμπρός, όλοι μαζί για την λευτεριά της Κύπρου μας,

Ε.Ο.Κ.Α. Ο Αρχηγός Διγενής».

Ακολούθησαν συγκρούσεις παντού, σε όλα τα μέρη της Κύπρου, εκατοντάδες αγωνιστές μας νεκροί, άλλοι κρατούμενοι, και άλλοι υπέφεραν ακόμη απο τα βασανιστήρια. Όμως η ΕΟΚΑ δεν σταματούσε τον αγώνα της. Πιστή στα ιδανικά και της αξίες της για ΕΝΩΣΙ με την Ελλάδα και λευτερία της Κύπρου συνέχισε τον αγώνα της.

Φθάσαμε στο σήμερα, όπου ευτυχώς υπάρχουν άτομα που τιμούν αυτήν την αξιοθαύμαστη εξέγερση του κυπριακού Ελληνισμού. Όμως δυστηχώς οι πολιτικοί ξεχνούν της Θυσίες των αγωνιστών, και ξεχνούν ακόμη και τον λόγο για τον οποίο πολέμησαν.

Φθάσαμε στο σήμερα όπου η αριστερά αποκαλεί προδοτικό εκείνο τον αγώνα, και δεν τον τιμά καθόλου. Εξάλλου δεν περιμέναμε και κάτι διαφορετικό, όσο προδότες ήταν οι παπούδες τους οι οποίοι λόγο χρηματικών συμφερόντων πρόδωναν σε συνεργασία με τους αγγλους τους αγωνιστές μας, τόσο προδότες είναι και οι σημερινοί.

Ως ΑΠΟΕΛίστες ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ, δεν ξεχνούμε και πάντα τιμούμε τους αγωνιστές μας, πάντα θα έχουμε αυτήν την "φλόγα" μέσα μας, αυτό το πάθος για να ελευθερώσουμε την πατρίδα μας και να πραγματοποιήσουμε το θέλημα όλων όσων θυσιάστηκαν.

ΕΛΛΑΣ ΚΥΠΡΟΣ ΕΝΩΣΙΣ

ΖΗΤΩ Η 1η Απριλίου

ΖΗΤΩ Η ΕΟΚΑ

 

Oι τουρκοι στην 9 ειναι ΜΟΥΝΙΑ!!

Όταν είσαι τελείως ανιστόρητος, όταν είσαι ένα προβατάκι του κόμματος και πιστεύεις ότι σου πουν, όταν το μυαλουδάκι σου δεν καταλαβαίνει με τίποτα το τι γίνετε γύρω σου, όταν η ιδεολογία σου είναι η αναρχοαριστερα προβαίνεις στης ίδιες ενέργειες με την ενέργεια των "οργανωμένων οπαδών" της κουννελλότρυπας του Αη Αντώνη (θ9).

Σήμερα 30 Μαρτίου 2014, σε μια εποχή που οι τουρκοι μας πολεμάνε με οποιοδήποτε μέσο έχουν είτε πολιτικό είτε κάτι διαφορετικό, υπάρχουν άτομα που ακόμα πιστεύουν στην ΕΛΛΗΝΟτουρκικη φιλία και ειρηνική συμβίωση.
Στον σημερινό αγώνα μεταξύ χομονοιασπορ και ανόρθωσης , αναρτήθηκε πανό στην Βόρεια κερκίδα απο τα αναρχοκουμμουνακια που έγραφε " ΕΛΛΗΝΕΣ και τουρκοι εργάτες ενωμένοι, ΕΛΛΗΝΕΣ και τουρκοι Φασίστες κρεμασμένοι". Δεν είναι η πρώτη φορά που φανερώνουν την συμπάθεια τους προς τους τουρκους και την απέχθεια τους προς τους ΕΛΛΗΝΕΣ. Όμως τι να περιμένουμε και εμείς όταν οι πατεράδες τους και οι παππούδες τους ρουφιάνευαν τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ.

Τα τελευταία χρόνια με ψευτοσκηνικά κατάφεραν και έβγαλαν όνομα, και τώρα είναι απλά ένα μικρόβιο στην πορτοκαλί Λευκωσία το οποίο πρέπει να ξεφορτωθούμε.
Το Σάββατο αδέλφια κοντεύει, γαμήστε τους μέσα στα στενά, έξω απο το γήπεδο, μέσα στο γήπεδο παντού. Σκοτώστε τους είναι το καθήκον σας.
Οι Μασκοφόροι του Γρίβα σας γυρεύουν κουμμουνια
Υ.Γ Μαζί ολοι αριστεροι παλιοπουτάνας γιοι να μπείτε στον φούρνο των Ναζί....

ταλατ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!!

Με βάση τα γεγονότα της Τετάρτης 26 Μαρτίου που έγιναν στην Λεμεσό θα θέλαμε ως Εθνικιστές του Αθλητικού Ποδοσφαιρικού Ομίλου ΕΛΛΗΝΩΝ Λευκωσίας να εκφράσουμε την δική μας προσωπική άποψη με βάση το συμβάν.

Καταρχάς βγήκε ανακοίνωση πως το ΤΕ.ΠΑ.Κ (Τεχνολογικό.Πανεπιστήμιο.Κύπρου), θα καλούσε τον Ελληνοκτόνο μεχμετ αλι ταλατ σε δεξίωση ομιλίας για <<<<επαναπροσέγγιση>>>>. 

Ο ταλατ είναι γνωστός για τα βάσανα τα οποία προκάλεσε στους συμπατριώτες μας, και είναι γνωστός επίσης για την οργάνωση στην οποία ήταν ενταγμένος την λεγόμενη "ΤΝΤ". 

Αυτός ο βασανιστής λοιπόν ήταν προσκεκλημένος για να μιλήσει για ενότητα και ειρήνη μεταξύ ΕΛΛΗΝΟΚυπρίων και τουρκο"κυπρίων", ο "άνθρωπος" ο οποίος ευθύνεται για τον χαμό των συγγενών μας.

ΕΥΤΥΧΩΣ μια μερίδα ατόμων η οποία έχει εθνική συνείδηση, πράγμα σπάνιο για την εποχή μας αντιστάθηκε μαζί με απλούς συμπατριώτες μας δίνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους ανθέλληνες πολιτικούς μας αλλά και στον ίδιο τον ταλατ.

Μέλη του γκρούπ μας παρευρέθηκαν στο χώρο της δεξίωσης και παρατήρησαν πως αρκετός κόσμος πήγε να την παρακολουθήσει, πράγμα που μας προκαλεί θλίψη και ταυτόχρονα θυμό για όλους όσους Ξέχασαν τον καημό το οποίο κουβαλάμε μέσα μας εδώ και 40 χρόνια για Λευτεριά και Επιστροφή στην κατεχόμενες μας περιοχές.

Από εκείνη την ώρα τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης παραπληροφορούν συνεχώς τον κόσμο για τρομοκρατική επίθεση και παπαριές. Με αποτέλεσμα να έχουμε την άδικη σύλληψη 3 Εθνικιστών μαζί και του Εκπροσώπου Τύπου του Ε.ΛΑ.Μ. Ευτυχώς όπως ήταν αναμενόμενο αθωώθηκαν και επέστρεψαν πίσω στον αγώνα.

Κλείνοντας θα αναφερθούμε σε ποιον άλλο;; Σε εσένα Μέγα "ΠΑΤΡΙΩΤΗ" τουρκοπροσκυνημένε κ.Ανανσταστιάδη που θέλεις ομοσπονδίες και ενότητες και ειρηνικές συμφιλιώσεις. Δεν θα ανεχθούμε καμία άλλη ενέργεια ούτε από εσένα ούτε από κανένα άλλο πολιτικό, για προσπάθεια επαναπροσέγγισης με τους μογγόλους. Θα μας βρείτε μπροστά σας όπως πάντοτε, όπως το λέει και η Ιστορία μας.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΞΥΠΝΑΤΕ ΜΗΝ ΤΟΥΣ προσκυνάτε

Υ.Γ Σε αυτό το άρθρο δεν προωθούμε το συγκεκριμένο κόμμα, όμως το επαινούμε για τον αγώνα του και εκφράζουμε την άποψη μας για την αδικία που επικρατεί

Υ.Γ Λευτεριά σε όλους όσους πολεμούν για την Ελευθερία της χώρας τους-Λευτερία στους Εθνικιστές

25η Μαρτίου. Οι ΕΛΛΗΝΕΣ εναντίων όλων--Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου Μαρίας

25η Μαρτίου σήμερα και τιμούμε την ηρωική αντίσταση των Ελλήνων ενάντια στους τουρκους απο τους οποίος ήταν σκλαβωμένοι και βασανισμένοι. 25η Μαρτίου 1821 μια ημερομηνία τιμής για τον κάθε Έλληνα ο οποίος γνωρίζει την ιστορία του τόπου του. Οι τουρκοι δεν πίστευαν ότι θα μπορούσε να υπάρξει αντίσταση απο τους Έλληνες, και όμως η Ελληνική ψυχή η οποία έμαθε σε όλο τον κόσμο την λέξη "Ελευθερία" αρνήθηκε να μείνει στην σκλαβία και πολέμησε έχωντας μέσα της την αγάπη της προς την πατρίδα και την πίστη στον Θεό.ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ

"Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή

παρά σαράντα χρόνια σκλαβία και φυλακή"

25η Μαρτίου διπλή γιορτή για τον απανταχού Ελληνισμό. Εορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, την χαρμόσυνη είδηση που έφερε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ στην Παναγία, ότι μέσω αυτής θα ενσαρκωθεί ο Υιός του Θεού. Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι απο τις μεγαλύτερες εορτές της Εκκλησίας μας, είναι μέρα χαράς για όσους νιώθουν τον Θεό μέσα τους.

ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

ΑΠΟΕΛ Nationalists

Θεόφιλος Γεωργιάδης

Ήταν 20 Μαρτίου 1994, λίγο μετά τις 10 το βράδυ, οπόταν ο Θεόφιλος Γεωργιάδης κατέβηκε από το αυτοκίνητό του, έχοντας σταθμεύσει έξω από την οικεία του στην οδό Θουκυδίδου της Αγλατζιάς. Μόλις κατέβηκε απ’ το αυτοκίνητό του πυροβολήθηκε εκ του συστάδην 5 φορές με πιστόλι 9mm. Ο Θεόφιλος έπεσε νεκρός.

Οι υποψίες όλων όσοι γνώριζαν τον Θεόφιλο στράφηκαν στις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Οι πληρωμένοι πράκτορές του τουρκικού παρακράτους έβγαλαν από τη μέση έναν ορκισμένο εχθρό τους. Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης υπήρξε ένας σπουδαίος αγωνιστής της ελληνο-κουρδικής συμμαχίας, απώτερος σκοπός της οποίας ήταν ο κοινός αντιτουρκικός αντικατοχικός και εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας. Ο Θεόφιλος υπήρξε γνήσιο τέκνο της δόξας του Προμηθεϊκού Γένους των Ελλήνων Πολεμιστών – Ελευθερωτών. Γεννημένος στις 9 Σεπτεμβρίου του 1957 στο χωριό Ευρύχου της Κύπρου. Ήταν το τρίτο κατά σειρά τέκνο του  Χαράλαμπου (Πάμπου) και της Έλλης Γεωργιάδη και ο μοναδικός γιός ανάμεσα στα τέσσερα παιδιά της οικογενείας. Ο Θεόφιλος μεγάλωσε στο ζεστό περιβάλλον μιας οικογένειας ένθερμων Ελλήνων πατριωτών της Κύπρου και γαλουχήθηκε με τα νάματα και τα ιδανικά της Φιλοπατρίας και της Ελευθερίας. Ο πατέρας του Ήρωα, Χαράλαμπος (Πάμπος) Γεωργιάδης, μια σεπτή ελληνική μορφή, σχεδόν βγαλμένη, θαρρείς, μέσα από  τα έπη του Ομήρου, ήταν αγωνιστής της Ε.Ο.Κ.Α. και πολέμησε ενάντια στην τούρκικη ανταρσία στην Κύπρο, το 1963. Τα υπέροχα ιδανικά που ο  ήρωας Θεόφιλος Γεωργιάδης ενσάρκωσε και σφράγισε με τη θυσία και το αίμα του, γεννήθηκαν μέσα σε αυτό ακριβώς το πατριωτικό οικογενειακό περιβάλλον.

Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο ήταν μια ανατριχιαστική εθνική καταστροφή και ένα ασύλληπτης έκτασης έγκλημα εθνοκτονίας κατά του γίγαντα Ελληνισμού και της  ανθρωπότητας. Σχολιάζοντας αργότερα, το 1992, την σκιαγραφούμενη από τις συμφωνίες Μακαρίου – Ντενκτάς (1977)  “λύση” του Κυπριακού, ο Θεόφιλος Γεωργιάδης είχε γράψει τα εξής: “Πάνω στη βάση της εκδίωξης των 200.000 νομίμων κατοίκων της περιοχής, των ομαδικών τάφων πάνω από 6.000 σφαγιασθέντων ή πεσόντων της εισβολής και 1619 αγνοουμένων ( 83 Ελλαδίτες) στηρίζεται τόσο το δίκαιο όσο και η βιωσιμότητα της λύσης αυτής!”

Κρίνοντας -πάντοτε- εξ ιδίων τα αλλότρια, η Άγκυρα κατηγορούσε και κατηγορεί ως και σήμερα την Αθήνα και τη Λευκωσία για “υπόθαλψη και ενίσχυση” της, δήθεν, “τρομοκρατίας του ΡΚΚ”, όπως ανέκαθεν χαρακτήριζε τον κουρδικό αγώνα και όχι μόνο. Κι όλα αυτά ενώ είναι πασίγνωστο ότι η Τουρκία έχει υποστηρικτική γραμμή μέσω πρακτόρων που δρουν ανενόχλητοι πέριξ της πλατείας Εξαρχείων, απολαμβάνοντας πολιτική ασυλία για τις τρομοκρατικές και λοιπές άλλες ενέργειές τους. Όπως επίσης δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν συλληφθεί άτομα τουρκικής καταγωγής να δρουν συντονισμένα από κοινού με τους ημεδαπούς κουκουλοφόρους του ελλαδιστάν, προκαλώντας εμπρησμούς και άλλα επεισόδια σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας.

Όμως...“Τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς θυσίες και η ελευθερία δίχως αίμα”

Με το σύνθημα αυτό χαραγμένο στην καρδιά έφυγε απ' αυτόν τον κόσμο ο εθνομάρτυρας Θεόφιλος Γεωργιάδης που αγωνίστηκε σ' όλη του την ζωή για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια. Θυσιάστηκε στο βωμό δύο διαχρονικών πανανθρώπινων αξιών για τις οποίες αν μη τι άλλο αξίζει να δώσει κανείς ό,τι πολυτιμότερο έχει. Τη ζωή του. Ο ίδιος όντας γόνος προσφυγικής οικογένειας από τα κατεχόμενα της Λευκωσίας δεν θα μπορούσε να φανεί ασυνεπής στο όραμα της επιστροφής του στις πατρογονικές εστίες της οικογένειάς του, κάτι που δεν έσβησε ποτέ μέσα του. Μετά την τέλεση της στρατιωτικής του θητείας, ολοκλήρωσε τις πανεπιστημιακές του σπουδές πάνω στις πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο πανεπιστήμιο και έμαθε την τουρκική γλώσσα. Ο Θεόφιλος επικεντρώθηκε στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων, όντας συγχρόνως πιστός στο όραμα της Ε.Ο.Κ.Α για την λευτεριά και την ένωση της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα.

Η διεθνής εθνικοεπαναστατική δράση του Θεόφιλου Γεωργιάδη είχε προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην Τουρκία, με αποτέλεσμα η τουρκική μυστική υπηρεσία ΜΙΤ να θέσει τον Έλληνα αγωνιστή στο στόχαστρό της. Λεπτομέρειες που αφορούν τους εκτελεστές του σπουδαίου αυτού Έλληνα δεν θα αναφερθούν επί του παρόντος. Αξίζει να σημειωθεί πως τόσο οι δολοφόνοι του, όπως και αντίστοιχα εκείνοι των εξίσου εθνομαρτύρων Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού δεν συνελήφθησαν ποτέ. Η δολοφονία του υποστηρικτή του Κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος, είναι συνυφασμένη με δύο, σημειολογικά δεδομένα τα οποία είναι ικανά, ώστε να ερμηνεύουν την σκοπούμενη δολοφονική ενέργεια της ΜΙΤ:

α) Η δολοφονία του Γεωργιάδη πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της παραμονής στην Κύπρο του τότε υπουργού Εθνικής Άμυνας της Ελλάδος Γεράσιμου Αρσένη, οποίος είχε επισκεφτεί επίσημα το μαρτυρικό Νησί με σκοπό την προώθηση του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού χώρου.

β) Η δολοφονία του Γεωργιάδη σημειώθηκε την παραμονή της πιο σημαντικής κουρδικής εορτής, της γνωστής Νεβρόζ, η οποία ταυτίστηκε κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες με την Κουρδική εξέγερση κατά του Τουρκικού κράτους. Είναι κοινώς παραδεκτό πλέον και δεν επιδέχεται οιασδήποτε αμφισβητήσεως πως η Τουρκία και το βαθύ κεμαλικό παρακράτος της με τη δολοφονία του Θεόφιλου Γεωργιάδη επεδίωξε τότε να στείλει δύο σαφή μηνύματα προς την Ελληνική πλευρά.

Κατά πρώτον, ότι θ’ αντιδράσει δυναμικά στο ζήτημα της ενίσχυσης της άμυνας της Κύπρου μέσω του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου και, κατά δεύτερον, ότι θα χτυπήσει οποιονδήποτε θα τολμούσε να παράσχει σημαντική βοήθεια προς το Κουρδικό κίνημα.

Με την εισαγωγή της μεθόδου της δολοφονίας ως μέσου άσκησης πολιτικής στην Κύπρο, πρακτική που παραδοσιακά, η Τουρκία, χρησιμοποιεί στο εσωτερικό της, ενίσχυσε την ασύμμετρη ψυχολογική και όχι μόνο βία που ασκεί στο νησί μετά την μακάβρια εισβολή του 1974. Στην μακρά προοπτική, αυτό φαίνεται να ήταν το μεγάλο κέρδος που απεκόμισε η ΜΙΤ με τη δολοφονία του Θεόφιλου Γεωργιάδη. Ό,τι περαιτέρω κι αν κοινοποιηθεί για τη ζωή του αγωνιστή ή θ’ αφορά στην δολοφονία του, δεν θα επουλώσει τα τραύματα στην ψυχή κανενός σε σχέση με το χαμό ενός νέου και άξιου ανθρώπου που έδωσε τη ζωή του για τον σημαντικότερο αγώνα που μπορεί να διεξάγει ένας λευκός άνθρωπος και δη ένας Έλληνας. Αυτόν του αντάρτικου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνος.

Η σύντομη αυτή αναφορά μας στον Θεόφιλο γίνεται για τον εξής λόγο. Ο Θεόφιλος αποτελεί ένα τρανταχτό παράδειγμα σύγχρονου αγωνιστή που υπερκέρασε τα όποια εμπόδια του τέθηκαν και προχώρησε μέχρι το τέλος, μαχόμενος για όλα όσα πίστευε από πολύ νεαρή ηλικία. Το πέτυχε έστω ακούσια. Να φτερουγίσει για την αιώνια ζωή, τολμώντας την αρετή, κερδίζοντας την αθανασία.

Σύντροφοι Εθνικιστές και συντρόφισσες Εθνικίστριες σε σας απευθυνόμαστε,

Έναν σκοπό έχουμε σ’ αυτή τη ζωή. Να αξιώσουμε ότι ανήκουμε στο ελληνικό έθνος. Γιατί μονάχα εκεί ανήκουμε. Σε κανέναν άλλον. Η θυσία που πρέπει να κάνει ο καθένας από σας αυτό τον σκοπό έχει. Δεν θα λιγοψυχήσουμε ποτέ στις αντιξοότητες που θα σταθούν ως Σειρήνες αποπλανητικές στο δρόμο μας. Να περατώσουμε το όραμα των προκατόχων μας. Να μεγαλώσουμε αυτή την πατρίδα, κόντρα σε κάθε υποτακτικό και κόντρα σε κάθε συμβιβασμένο ραγιά.

Ο Θεόφιλος αποτελεί τρανό παράδειγμα αφοσίωσης στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Έσπασε όλα τα φράγματα και έπαιξε τη ζωή του κορώνα ή γράμματα. Κι αν “έχασε” πρόσκαιρα; Κέρδισε για πάντα. Γιατί; Στον ιερό τον αγώνα για την πατρίδα δεν χάνεις ποτέ. Είμαστε καταδικασμένοι να μην χάσουμε ποτέ και γι’ αυτό θα πολεμάμε για πάντα σε οποιοδήποτε έδαφος, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. 

νεοΑΠΟΕΛίστες και κατάντια..

No politica’, ‘αντίσταση ΛΑΕ!?’, ‘ούτε αριστερά ούτε δεξιά’, γροθιές υψωμένες και αστέρια που παραπέμπουν σε αναρχοκομμουνιστικά ιδεώδη, τραγούδια που βρίζουν Τον Θεό και αλλά διάφορα στο όνομα του ιστορικότερου και Ελληνικότερου συλλόγου στο νησί… σ’ αυτό το σημείο έχουμε φτάσει…
Βλέπουμε πως χαλούν οι γενιές μας. Το χασίσι και τα ναρκωτικά να γίνονται το μεγαλύτερο ιδανικό για μερικούς και ταυτόχρονα γίνετε προσπάθεια προώθησης με έμμεσο τρόπο την αντιφα και τα σκατά μέσα στις τάξεις του Α.Π.Ο.Ε.Λ. μας. Ο εθνικιστής και αληθινός ΑΠΟΕΛίστας να γίνετε εχθρός και να τον αποκαλείς φασίστα… γιατί δεν φτιάχνετε σαν και εσένα, γιατί δεν ασχολήθηκε ποτέ με τους οπαδοπατέρες σου, γιατί δεν γουστάρει να βλέπει Μάρλεϊς πάνω στην κερκίδα, ούτε να τραγουδά με υψωμένη την γροθιά του.
Μαγκιά δεν είναι τα ναρκωτικά, μαγκιά είναι να λες όχι…
Μαγκιά είναι να ξέρεις τι πιστεύεις και να έχεις τα κότσια να τα υπερασπίζεσαι 

......Kαι συνεχίζουμε από εκεί που μείναμε αλλά δυστυχώς κάποιοι δεν βάζουν μυαλό

Αυτή τη φορά η υψωμένη γροθιά την οποία παρουσιάζουν ως σύμβολο "ενότητας" υποτίθεται, απεικονίζεται μπροστά από ένα αστέρι το οποίο φαντάζει όπως το αστέρι της αριστεράς, και γενικά η εικόνα θυμίζει οτιδήποτε άλλο εκτός από ΑΠΟΕΛ. Θα ακούσουμε διάφορες εκδόσεις τώρα όπως για παράδειγμα το αστέρι συμβολίζει το διάστημα, η συμβολίζει οτιδήποτε άλλο με σκοπό να κρύψουν την πραγματική του έννοια.Αν προσέξετε καλά η γροθία είναι στο αριστερό χέρι όπου όπως ξανα αναφέραμε την χρησιμοποιούν τα κουμμουνάκια και οι αντιφάπες.Τόσο καιρό ακούγαμε ότι είναι η δεξία γροθία τώρα τα αλλάζουν φαίνετε κάποιοι τους πήρανε χαμπάρι.H φωτογραφία αυτή βρίσκεται στην σελίδα "Ο ΑΠΟΕΛ πάνω απο όλους και όλα:100% ΑΠΟΕΛ" που πιθανών μετά απο αυτό το μικρό άρθρο να την διαγράψουν προτού χάσουν κανένα like και παν χαμένα τα λεφτά που πλέρωσαν για την δημοσίευση της σελίδας τους.

Γι’ αυτό άστε μας εμάς..δεν έχετε τόπο στην πρώτη γραμμή μαζί μας…
ΤΟ ΑΔΥΝΑΜΟ ΜΥΑΛΟ ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ - ΤΟ ΑΔΥΝΑΜΟ ΣΩΜΑ ΔΕΝ ΜΑΧΕΤΑΙ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
ΜΙΑ ΖΩΗ ΕΛΛΑΔΑ - ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΠΟΕΛ

Βαγόρα ΖΕΙΣ εσύ μας οδηγείς!!

Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης γεννήθηκε στις 27 του Φεβράρη το 1938 στο χωρίο Τσάδα, της επαρχίας Πάφου.Απο μικρή ηλικία μπαίνει στον αγώνα καθώς σε ηλικία 15 ετών κατεβάζει και τεμαχίζει την αγγλική σημαία στο κολέγιο της Πάφου και δύο χρόνια αργότερα συλλαμβάνεται ως μέλος της νεολαίας της ΕΟΚΑ επειδή συμμετείχε σε παράνομη πορεία.

Στις 18 Δεκεμβρίου 1956 συλλαμβάνεται εκ νέου και κατηγορείται για κατοχή και διακίνηση παράνομου οπλισμού. Η δίκη του ορίζεται για τον Μάρτιο του 1957. Στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας δεν αφήνει περιθώρια στους δικηγόρους του για να τον υπερασπιστούν. Παραδέχεται την ενοχή του, με αξιοθαύμαστο τρόπο: «Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο».

Την επομένη της καταδίκης του Παλληκαρίδη σε θάνατο, ο κόσμος ξεσηκώνεται για να σώσει τον νεαρό μαθητή. Οι εκκλήσεις για την απονομή χάριτος από την Ελλάδα, την Αγγλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες απορρίπτονται από τον άγγλο κυβερνήτη Τζον Χάρντινγκ και την αγγλική διπλωματία.

Ο Βαγορής, όπως ήταν το χαϊδευτικό του, δεν πτοείται. Στο τελευταίο γράμμα του δηλώνει: «Θ' ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να 'ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το καθετί. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα, τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί.»

Τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957 οδηγείται στην αγχόνη. Τραγουδά τον Εθνικό Ύμνο. Δύο λεπτά αργότερα (14 Μαρτίου) η καταπακτή ανοίγει και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης περνά στην αιωνιότητα.

Βαγόρα ΖΕΙΣ εσύ μας οδηγείς!!